Hallo Havana

Na 17 dagen afgesloten te zijn van de wereld, nu eindelijk eens een verslag van Cuba.

17 september: de reis
Op 17 september begon ons avontuur. Na een nogal stresserige laatste ochtend thuis en een gesjees naar het vliegveld, ontmoette ik om 10:00 uur Reimer met zijn vader en Jeannette. We dronken wat koffie en namen afscheid bij de douane. Het gebruikelijke tranenfestijn speelde zich weer af maar om 11:00 uur liepen we dan toch echt weg.. Let's go!
In de rij bij de gate ontmoette we een meisje, Esmee, die een vriend had in Chili en waar ze naar op weg was. Aangezien zij alleen reisde, gingen we met haar chillen tot we mochten boarden. Daarna scheidde onze wegen. Ik zat in het vliegtuig naast Reimer en een oude meneer. Hij was echt een kruising tussen opa uit Boxmeer en de vader van Edanela (ook al heb ik die meneer pas 1x gezien). In het vliegtuig hebben we de nodige films gekeken en potjes schaak en poker tegen elkaar gespeeld.
Na 8 uur kwamen we aan op onze tussenstop: Panama. Hier hoefden we gelukkig niet lang te blijven.
Lang verhaal kort: om 23:00 uur landden we in Havana, Cuba.
Daar aangekomen, werden we niet heel warm ontvangen. Ook al was het er 30 graden, de mensen waren koel en koud. We waren nog geen 5 minuten op het vliegveld of er kwam al een bewaker op ons af met 2 potige mannen in zijn kielzog. Op een bitse toon werd ons vragen gesteld als: 'Wie zijn jullie?', 'Waar komen jullie vandaan?', 'Wat komen jullie doen?', 'Waarom?', 'Hoe lang blijven jullie?', Wat is jullie adres?', 'Wat doen jullie in Nederland?', etc. Dit natuurlijk niet in het Engels, nee dat zou te makkelijk zijn. Het was een mix van Spaans, Engels en nog wat. Uiteindelijk hebben we ons er doorheen geslagen en gingen we met onze taxi naar ons hotel.
Halverwege de taxirit werden we nog even opgeschrikt doordat de taxi ineens midden op de snelweg stopte. Hij ging langs de kant staan en de bijrijder wenste ons een goede reis verder. Gelukkig werden we niet verzocht uit te stappen en in een donker en verlaten stukje Cuba uit te stappen. Blijkbaar woonde de bijrijder in dat gedeelte van de stad. Stress om niks.. wij gingen rustig verder en kwamen bij het hotel: San Alejandro.

18 september: Havana (Vedado en centrum)
Havana is super vet! Als je Havana googled, krijg je plaatjes over oude Amerikaanse auto's en mooie gebouwen. Dit is precies hoe het is! In een oude Amerikaanse Chevrolet die bijna uitelkaar viel van ellende, werden we van de ene plek in de stad naar de andere gebracht. Met z'n drieën op de voorbank hadden we een prima uitzicht over de weg en stad. Zo zagen we verschillende pleintjes (o.a. het Plaza Revolucion), parken, monumenten, begraafplaatsen ( 56 hectare en 2 miljoen mensen). Erg mooi en indrukwekkend. Natuurlijk de nodige toeristische kiekjes gemaakt.
Hierna reden we naar de Universiteit van Havana. Hier werden we aangesproken door 2 studenten: Andres en Sandra. Na een kort gesprekje over wie we waren en waar we vandaan kwamen, gaf Andres ons een hele uitleg en rondleiding over het Universiteitsterrein. Blijkt ineens dat je precies op de plek staat waar Fidel Castro in zijn studententijd de menigte aanmoedigde zijn ideeën te volgen. Mooie en indrukwekkende verhalen gehoord over zijn studententijd.. Daarna liepen we verder naar een soort huis/cafe. Dit was de stamkroeg en thuisbasis voor vele studenten die lid waren van een soort studievereniging. Dit bleek ook meteen het vroegere huis van Fidel te zijn geweest. Hier hebben we een typisch drankje gedronken: El Negro. Deze mix van cola, rum, limoen, suiker en ijsklontjes - bedacht door Castro - was de ideale mix van zwart en wit. Dat vonden wij ook! Heerlijk drankje! Na een aantal uur, drankjes, gesprekken over internet (hadden ze niet en gebruikten ze nooit) en sigaren verder, namen we afscheid omdat zij nog even van 17:00-18:00 uur naar college moesten.
's Avonds hebben we op de Rampa gegeten (de hoofdstraat van Havana). Hier werden we met open armen en als een god in Frankrijk ontvangen. Zelfs de vrouw van de wc was blij met ons. Toen ik even wilde plassen, nam ze me meteen apart om me 2 zinnen Spaans te leren: 'Hallo ik ben Bernadette.' en 'Ik kom uit Nederland'. Deze zinnen waren best basic en had ik snel onder de knie. Ze was helemaal blij en gaf me spontaan een kus en een vriendelijke hug. Aangezien ik net van de wc kwam, moest ik mijn handen nog wassen. Dit mocht ik echter niet zelf doen. Het oude vrouwtje stond erop dat ze mijn handen waste en droogmaakte met een doekje. Oke, best..
Uiteindelijk nog een tochtje door de stad gemaakt en foto's gemaakt.

19 september: Havana Vieja
Vandaag weer Havana in. Eerst moesten we geld halen in de enige bank van West Cuba die credit cards accepteerden (armoedige bende). Toen we daar aankwamen, stond de rij tot op de hoek buiten het gebouw. Blijkbaar wilde ineens iedereen geld halen.
Eenmaal buiten, voelde ik me nog meer bekeken dan gewoonlijk (ik word namelijk al 3 dagen nagesist en gefloten vanwege mijn blanke huid en blauwe ogen). Met bijna 850 euro in contanten op zak, besloten we eerst ff langs huis te gaan om het af te leveren. Daarna zijn we naar Havana Vieja (Oud-Havana) geweest om daar de echte oude rum, sigaren en sfeer te proeven. Een erg gezellige stad met veel mooie en oude gebouwen. Na de lunch (met nog meer cocktails), liepen we verder. Hier kwamen we Miguel tegen. Hij was propper maar aangezien hij goed Engels sprak, gingen onze gesprekken niet alleen over eten en gerechten. Hij nam ons nog mee naar het cafeetje van Ernst Hemingway (Bodeguita del Medio). Uiteindelijk zijn we naar zijn restaurant geweest en hebben we daar heerlijk gegeten. Als toetje kregen we sigaren aangeboden met nog een lekker drankje. Dat sloegen we natuurlijk niet af.
Na een mooie, drukke en alcoholrijke dag, gingen we voldaan weer naar huis. De volgende dag zouden we naar Vinales gaan.

Zo, dit was deel 1 van de reis.. Later meer.

Liefs, Bernadette