Travel, traveling, traveled

Jammer genoeg komt aan alles een eind. Helaas zit mijn eerste semester in Stockholm er bijna op en vlieg ik de 23e naar Nederland om daar de Kerstdagen door te brengen. Deze laatste dagen voor Kerst zitten bomvol afscheidsmomentjes, tranen, knuffels en geweldige mensen. Maar aangezien het zo’n 6 weken geleden is dat ik iets heb gepost, moet ik jullie eerst over mijn andere avonturen vertellen.

Te beginnen bij Halloween, 31 oktober. Voor het eerst in mijn leven heb ik Halloween gevierd! Al vanaf 1 oktober lagen de pompoenen, pompoenvormige snoepjes, pompoenvormige kipnuggets, enge maskers en bebloede zwaarden al in de winkel. Ik moest er dus ook aan geloven. Verkleed als een batwoman (wat beschamend slecht uitpakte aangezien alle verkleedwinkels waren uitverkocht) vertrokken Katja, Francesca, Arfah en ik naar KTH (royal institute of technology, een andere uni) om daar te genieten van een Unitas-achtig studentendiner met gelijksoortige rituelen. Wij waren uitgenodigd door een Zweedse jongen en het leek ons wel tof om een avond met alleen Zweden door te brengen.
Bij binnenkomst kregen we allemaal een zangbundel (vol Zweedse liedjes) en werd ons uitgelegd hoe de avond zou verlopen. Dit diner, wat blijkbaar onderdeel was van een studievereniging, werd geleid door 2 ‘commissieleden’ die een welkomstpraatje hielden en tussen de gangen door een lullepot hielden. Daarnaast hadden zij de feutentaak om iedere keer als iemand in het ‘publiek’ “JoooooooooHO” riep een liedje uit de zangbundel te kiezen en deze in te zetten, waarna de rest van het publiek volgde. Wij als complete leken in zowel de taal als de liedjes en rituelen, waren in het begin even de weg kwijt maar na een paar liedjes zongen we uit volle borst mee (ook al spraken we de woorden vaker fout dan goed uit en was onze melodie nooit hetzelfde als van de rest). Op een gegeven moment, ik geloof dat dit na de ‘snot spaghetti met bloed’ (groene pasta met rode saus) was, gingen we over op liedjes in het latijn die ik kende van Unitas en dus was de zangbundel overbodig. Na het diner, gingen we met z’n allen naar de studentenkroeg Teachers om de avond af te sluiten. Mijn eerste Halloween was er een om niet snel te vergeten!

Amper een week later stond een reisje naar Kopenhagen op het programma. Vrijdagochtend (6 nov) om 3 uur liepen Ali, Halie, Arfah, Katja, Francesca en ik bepakt en bezakt door de donkere straten van Stockholm op weg naar T-Centralen waar onze bus naar het vliegveld zou vertrekken. We hadden, natuurlijk, de goedkoopste vlucht gekozen en dus moesten we ’s ochtends even afzien want het vliegtuig vertrok om 7 uur.. Na een kort vluchtje kwamen we dan aan in Denemarken. Wat een mooie stad!!
Kopenhagen heeft veel weg van Stockholm maar doet kleiner en knusser aan. Ook hier hebben ze een hele oud gedeelte, mooie gebouwen, parken en veel historie.
We wilden geen tijd verliezen dus zijn we, na onze spullen in het appartement gedropt te hebben, meteen de stad gaar verkennen. Kopenhagen heeft verschillende hoogtepunten zoals het standbeeld van ‘The Little Mermaid’ (nummer 2 op de lijst van ‘most disappointing touristic sights’), de Hans Christian Andersen-boulevard, Nyhaven, Paperisland en Christiania (little Amsterdam).
The little mermaid is inderdaad erg teleurstellend maar toch leuk om gezien te hebben. In Nyhaven hebben we natuurlijk de nodige toeristische foto’s gemaakt, in tegenstelling tot Christiania waar we geen foto’s mochten maken. Christiania is een gedeelte van Kopenhagen waar al sinds 1999 geen politieagent meer is geweest en waar, van oudsher, alle vrije mensen leefden. Met vrije mensen bedoel ik eigenlijk gewoon mensen die in de ‘Seks, drugs en rock-en-roll’-fase zijn blijven hangen. Christiania bestaat uit een paar straten waar ieder huis drugs verkoopt, alle huizen graffitikunstwerken bevatten en de lucht meer wiet dan zuurstof bevat; vandaar de bijnaam Little Amsterdam.
Vrijdag was blijkbaar ook J-Day: de dag waarop Carlsberg zijn nieuwe kerstbier lanceert. Toen we ’s avonds door de stad liepen op zoek naar een leuke kroeg, raakten we ineens verzeild in een groep studenten die achter een truck aan liepen. Om klokslag 9 uur ging de achterkant van de truck open en stonden daar allemaal mensen verkleed in blauw-witte kerstpakjes met ‘Glaedig jul og godt Tub’År’ (=gelukkig kerstfeest en een goed bierjaar). Zij begonnen spontaan het bier uit te delen –winning!- en vertelden ons dat er even verderop een feestje was waar we voor 80 DK (ongeveer 8 euro) 4 uur onbeperkt konden drinken (en nee, niet alleen cola en bier). Ik weet niet precies wat er daarna is gebeurd maar we hebben allemaal een mooie kerstmuts gescoord en zijn veilig in bed beland. Wat een topavond!!
Omdat Kopenhagen niet zo super groot is, zijn we op zondag met de trein naar Malmö geweest (weer terug naar Zweden dus). Aangezien Malmö maar een halfuurtje van Kopenhagen is en zo’n 8 uur van Stockholm was dit dus de uitgelezen mogelijkheid. Om daar te komen, moesten we de zee oversteken waarbij we deels over en deels onder water reisden. Zie hier hoe dat er uit ziet: https://www.google.se/search?q=train+between+malmo+and+copenhagen&biw=1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch&sa=X&sqi=2&ved=0ahUKEwji-MKC_NDJAhWDCSwKHVx9AnMQ_AUIBigB#imgrc=JMjAanv7fQHjWM%3A
Malmö zelf heeft niet veel bijzonders maar is gewoon een mooie, vrij kleine, stad met een mooi park, leuke caféetjes en pleintjes.
Als laatste avond hebben we zondag een karaokeavond gehouden waarbij alle hitjes van de afgelopen 20 jaar voorbij zijn gekomen en alles, maar dan ook echt alles, als microfoon diende. Tja, we blijven toch meiden…

Tussen al het reizen en feesten door, moet er natuurlijk ook aan de toekomst gedacht worden.. Sinds begin november heb ik een (vrijwillig)baantje op de Internationella Engelska Skolan; een ontzettend grote, internationale basisschool. Hier geef ik wiskunde, Engels en Social Science lessen aan klas 4 en 5 (groep 6-7). Via Nicole (een teamgenootje), die ook op deze school werkt, ben ik in contact gekomen met Simon Parrish (head of English) en de directeur Donald Christian die mij min of meer direct hebben aangenomen en op zijn minst tot het einde van het schooljaar willen houden!

Op 19 nov hebben Ali en ik meegedaan aan een kookles (weer iets waaruit blijkt dat ik op papa lijk). Samen met zo’n 40 andere studenten werden we opgedeeld in 3 groepen: voor-, hoofd- en nagerecht. Op het menu stonden typische Zweedse specialiteiten zoals sill met bieslook op een gekke toast, moose en gekarameliseerde peer met gember. Ze zeggen altijd dat eten mensen bij elkaar brengt en daar ben ik het mee eens. Tijdens het koken hebben we allerlei nieuwe mensen ontmoet waaronder mijn onderbuurman, wat een grappig toeval was aangezien Lappis nogal groot is.

De volgende dag vertrokken Joyce, Ali, Arfah en ik op onze roadtrip. Om 10 uur zaten we in de auto op weg naar het westen. Ook nu hadden we de goedkoopste auto gekozen maar dit bleek niet de beste optie. Met 4 volwassenen en 4 weekendtassen in een Smart was nou niet bepaald comfortabel.. Gelukkig waren Ali en ik de bestuurders waardoor wij de voorste twee stoelen hadden  Ach, het gaf ook een heleboel lol en hoe kleiner de auto hoe knusser zullen we maar zeggen.
Arfah had een playlist gemaakt zodat we de vele uren in de auto goed zouden doorkomen (het eerste liedje was meteen een hit: ‘Making my way downtown, walking fast, faces pass and I am home now, tutututututu tututu tutututututu’). Onder leiding van onze tomtom Garmin, kwamen we na 2 uur aan in Örebro; een klein stadje vol historie, een mooi paleis en lekkere gluhwein. Wat de stad nog mooier maakte was dat het de dag ervoor gesneeuwd had waardoor alles wit was. Na een uurtje anderhalf rondgelopen te hebben, gingen we terug naar de auto op weg naar onze volgende stop: Mariestad (bekend van de gelijknamige biersoort).
Jammer genoeg kon Garmin Mariestad niet helemaal vinden en hebben we haar 2x bijna vermoord (nadat ze ons een of ander bos in had gestuurd) dus kwamen we later aan dan verwacht waardoor het donker was (ook al was het pas half 4). Mariestad is ook by night een leuk dorpje om een biertje te drinken, de haven te bezichtigen en een rondje door de oude stad te lopen.
Rond 8 uur kwamen we aan in ons huisje/cabin. Om jullie jaloers te maken zal ik een link plaatsen van ons huisje (https://www.google.se/search?q=red+cabin+in+sweden&biw=1366&bih=667&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjU_e6rhNHJAhUDjnIKHW-5C6cQ_AUIBigB#tbm=isch&q=red+cabin+in+sweden+lake&imgrc=sxSPrONVPOviBM%3A)
Juist ja, a red cabin in the Swedish forest with a lake view. Om nog maar te zwijgen over de rode/roze/paarse zonsopkomst die we daar hadden. Tel daar de sneeuw bij op en je hebt een geweldige tijd!
De volgende ochtend vertrokken we al vroeg om zoveel mogelijk daglicht mee te maken (de zon komt op om 8:30 en gaat onder om 3 uur). We waren inmiddels in het westen (zo’n 200 km ten noorden van Göteborg) wat bekend staat om zijn mooie vissersdorpjes, runestones en andere vikingoverblijfselen. We hebben de ochtend doorgebracht op een eiland genaamd Grosshamn. Een mooi eilandje vol natuur, uitzichten over de zee, rotsen, red cabins, runenstenen en meertjes. We waren echt helemaal alleen daar wat het een nog mooiere ervaring maakte.
Daarna reden we door naar de vissersplaatjes Fjällbacka en Smögen waar we hebben genoten van een lunch, de prachtige gekleurde vissershuisjes, de havens en het goede leven.
Toen stond de lange terugreis op het programma. Een autorit van zo’n 7 uur terug naar Stockholm. Aangezien dit een beetje te lang was, hebben we besloten onderweg nog een stop te maken in Jönköping; een andere studentenstad. Aangezien de meeste steden in Zweden zo groot zijn als Ulvenhout heb je meestal genoeg aan een halfuurtje en dus vervolgden we onze weg weer.
Garmin hadden we inmiddels al ingeruild voor het ouderwetse borden lezen op de weg en dit ging veel soepeler.
Na zo’n 8 uur, file bij Göteburg (hebben we die stad ook weer gezien), zagen we dan eindelijk de vertrouwde Stokholmse skyline en waren we weer thuis. Wat een geweldig weekend! (Ja pap, ik denk nog steeds dat Zweden het mooiste land is).

Over papa en mama gesproken, het weekend van 28 nov zijn ze mij komen opzoeken! Op donderdagmiddag kwamen ze aan op T-Centralen waar ik ze al stond op te wachten. Na het verwelkomen met de nodige knuffels, zijn we eerst koffie gaan drinken om bij te kletsen om vervolgens naar hun hotel te gaan.
Aan het eind van de middag heb ik ze mijn kamer laten zien en hebben ze Arfah, Francesca en Janis (een paar huisgenootjes) ontmoet. Leuk he mam om te zien waar ik woon?
’S Avonds zijn we lekker uiteten geweest in Östermalm en hebben ze kennis gemaakt met de Zweedse prijzen (maar op vakantie moeten we de armoei thuus laten natuurlijk).
Vrijdag hebben we Gamla Stan, met haar mooie huisjes, nauwe straatjes en kanoskogels, bezocht en zijn we op een boottrip geweest. Stockholm is niet alleen mooi vanaf het land maar ook vanaf het water! Leuk om dit zelf ook gezien te hebben. Daarna hebben we rondgelopen over Kungstradgarden en hebben we een van de mooiste metrostations bezocht. Beetje cultuur hoort er ook bij natuurlijk ;)
Zaterdag hebben we wat later afgesproken en hebben we het ABBA-museum bezocht. Als ik een Zweedse muziekgroep zou moeten noemen, is het ABBA (of The Swedish House Maffia). Het ABBA-museum is een genot voor de echte fan (en papa) want je kon er, naast rondlopen en luisteren, zelf zingen, dansen, optreden en quizzen. De dag werd –natuurlijk- in stijl afgesloten: gluhwein drinkend en rendier etend in een restaurant.
Zondag stond het beroemde VASA-museum om het programma. Vasa was een groot oorlogsschip uit de 17e eeuw. Het zonk echter al na 20 minuten, 1/3 van de bemanning met zich meenemend. Pas in de20e eeuw (1961) kwam het schip weer boven water (haha woordgrap).
Binnen konden we het oorlogsschip bekijken en verhalen uit die tijd beluisteren.
Helaas was het ’s avonds alweer tijd om afscheid te nemen van elkaar aangezien ze de volgende ochtend vroeg weggingen en ik college had.
Pap en mam; nogmaals bedankt voor het gezellige weekend!

Nu is het tijd om dit verhaal af te ronden. Niet alleen aan dit verhaal maar ook aan dit eerste semester komt een eind. Afgelopen dinsdag 8 dec was voor sommige van onze vriendengroep de laatste keer dat ze elkaar zagen aangezien een deel naar Lapland gaat en een ander deel volgende week naar huis vertrekt.
Samen met Katja, Francesca en Ali heb ik dinsdag een groot kerstdiner gekookt voor de hele ‘crew’. We hebben uren in de keuken gestaan om een waar 3 gangen menu voor 14 mensen te maken. We hadden kip uit de oven, geroosterde groenten, aardappelgratin, spruitjes met maple syrup en bacon, bonen/hazelnoot salade, gevulde paprika’s, zelfgemaakte gluhwein en apfelstrudel. Het was verrukkelijk!
Na het diner was het tijd voor het uitpakken van de cadeautjes (secret santa). We hadden lootjes getrokken en iedereen had iets voor elkaar gemaakt en gekocht. Toen bleek dat Francesca mij had en ik haar kaartje las, moesten we even een traantje wegpinken maar dat mag..
Ik kan met recht zeggen dat ik hier vrienden voor het leven heb gemaakt.

Deze dagen staan er nog meer afscheidsfeestjes op het programma: vrijdag van Thea (duits teamgenootje) en zondag van Matthijs (nederlandse teamgenoot).

Daarnaast ga ik zondag meedoen aan de jaarlijkse Santa Run waarbij je 3km gaat ‘rennen’ voor een goed doel in een kerstmannen-outfit 
Maandag 14 dec vertrek ik naar Lapland! Ik gok dat die reis een heel eigen verslag op waarbenjij.nu nodig heeft dus stop ik nu met schrijven.

Tot snel allemaal!
Många kramar,
Bernadette